Arafın Sancısı
Soluksuz bir yaşamın derin izleri bendeki,
Arafın sancısını taşıyor ruhum,
Azabın dehşetinden ürküyor…
Hayalen, demir perdelerin soğukluğu acıtıyor tenimi,
Rüyamda sakladığım ümitlerim yitiyor her uyanışımda.
Her bahar bir yok oluş sanki dünyamda,
Güz yapraklarının arasında kayıp gidiyor efsunlu hallerim…
Akıp giden ömrün sermayesine kattığım hüznümle birlikte,
Kalabalığa karışıp topluyorum sonra her bir parçamı…
İlkay Göçmen
